Trwaj serce moje i bądź silne,
Nie omdlewaj, gdy troski nadchodzą.
Zło wokół ciebie uczy cię pilnie,
Którą do domu iść drogą.
Tak wielu tutaj obciążonych,
Trudzących się blisko, przy twym boku.
Pomagaj im, zachęcaj znużonych,
Kryjąc swój ból na każdym kroku.
Cóż z tego, że próby ciężkie się zdają?
Bóg widzi twą siłę, patrząc swym okiem.
Strome, wyboiste ścieżki zapraszają
Na pastwiska zielone i szerokie.
Kochaj serce moje i bądź silne.
Nie żyj tylko dla siebie samego,
Czynienie dobra innym to zadanie pilne,
W nim odnajdziesz pełnię życia swego.
Staraj się, by nikt przy tobie nie głodował.
Dostrzeż smutne serce i pocieszaj je,
A gdy sprawiedliwość dystans chce zachować,
Ty z miłosierdziem swym przybliżaj się.
Słowa miłości, prawda i pomocne dłonie
Zdobyły więcej dusz dla nieba
Niż różne wyznania i ich pomieszanie
Dawane przez duchownych, trzeba czy nie trzeba.
Za każdy smutek, radość otrzymasz,
Za każdy trud, odpocznienie.
Miej nadzieję, kochaj, znoś długo – wytrzymasz.
Bóg wie wszystko i czyni najlepiej.
Miej nadzieję serce moje i bądź silne,
Nie patrz na ciemne strony życia,
Bogate, promienne dni nadejdą
Zaraz po tych trudnych do przeżycia.
Niechaj nadzieje jak letnie zorze
Osuszą płynące z oczu łzy
I niechaj cenne obietnice Boże
Rozproszą niepokojące obawy.